نقش اخلاق در روابط عمومی

    اخلاق ،یک مفهوم عمیق اما آشنابرای همگان است که معنای واحدی برای آن یافت نمی شود که مورد پذیرش عموم  واقع شود . اگر چه در تعریف اخلاق، میان دانشمندان اختلاف نظر وجود دارد،لیکن دانشمندان اسلامی در این مطلب اشتراک نظر دارند که “مجموعه صفات روحی و خصوصیات درونی و ملکات باطنی که منشأ و مبدأ افکار وعقاید و گفتار و کردار و رفتار خوب یا بد می باشد، اخلاق نامیده می شود“.

   اهمیت مقوله «اخلاق» تا حدی است که انجمن جهانی روابط عمومی، سال ۲۰۰۷میلادی را به عنوان «سال اخلاق در روابط عمومی » نامگذاری کرد .این امر نشاندهنده ی اهمیت فوق العاده اخلاق  حرفه ای درروابط عمومی است .

  اخلاق حرفه ای در روابط عمومی :

   اخلاق در روابط عمومی می تواند به جلب اعتماد مخاطبان به سازمان ویا عدم اعتماد آنان وبی اعتباری مجموعه منجر شود ،زیرا درمناسبات انسانی ،اخلاق بسیار مهم  وتعیین کننده است .اما اخلاق یک کارگزار روابط عمومی چگونه باید باشد تا بتواند درتحقق اهداف  شغلی خود موفق گردد.

    برای روشن تر شدن بحث ،نظر آقای سید شهاب سید محسنی را از میان یادداشت های ایشان می آوریم :

 «نکته ظریفی که در این میان قابل تامل و تعمق است آنکه براستی جایگاه اخلاق در فعالیتها و ماموریتهای روابط‌عمومی کجاست؟ و آیا روابط عمومی‌ها تا چه میزان خود را پایبند به معیارها و موازین اخلاقی بویژه درارتباط بامخاطبان می‌دانند؟و…
آنچه مسلم است آن که بین اخلاق به عنوان یک شاخص و معیار انسانی با نوع ماهیت و فعالیتهای روابط عمومی رابطه‌ای بسیار نزدیک و تنگاتنگ وجود دارد. در واقع روابط عمومی بدون اخلاق معنا و مفهوم واقعی خود را نخواهد داشت چرا که اساس ارتباط و رابطه انسانی و پایداری آن بین یک سازمان و مخاطبانش را صداقت و ایجاد اعتماد متقابل تشکیل می‌دهد و روابط عمومی چیزی جز این نیست، به عبارتی دیگر روابط عمومی زمانی در مسیر صحیح خود حرکت می‌کند که در جریان دوسویه ارتباط بین سازمان و مخاطبان مهمترین اصل که همانا معیارهای اخلاقی است رابدرستی رعایت نمایدو بارویکرد دیگری می توان گفت روابط عمومی بدون اخلاق دیگر روابط عمومی نیست، روابطی است که براساس معیارهای دیگری چون سودجویی، منفعت طلبی و سازمان محوری بنا نهاده شده است و در این چرخه ارتباط آنچه به حساب نمی‌آید، همانا مخاطبان، خواسته‌ها و نیازهای آنان است. بنابراین یکی از شاخصه‌های مهم روابط عمومی مطلوب و کارآمد پایبندی آن به ارزشهای اخلاقی در تبادلات و ارتباطات با مخاطبان است.»

در حرفه روابط عمومی پنج نوع رابطه اخلاقی وجود دارد که عبارتند از :

۱- وظیفه نسبت به خود

۲-وظیفه نسبت به مخاطب

۳-وظیفه نسبت به کارفرما

۴- وظیفه نسبت به حرفه

۵- وظیفه نسبت به جامعه

  بنابراین ، اخلاق روابط عمومی مربوط به یک سطح نیست وبایستی یک مسئول روابط عمومی درهریک از سطوح ۵گانه ی  فوق ،ملتزم به رعایت اصول اخلاق حرفه ای باشد تا بتواند به عنوان یک روابط عمومی اخلاقی درجلب نظر مخاطبان موفق گردد .